Jęczmień na oku to dolegliwość, która może pojawić się niezależnie od wieku. W większości przypadków dotyczy osób dorosłych, a zachorowalność dotyczy głównie osób między 30. a 50. rokiem życia [1]. Seniorzy są jednak również narażeni na rozwój stanu zapalnego powiek i bolesnej zmiany, jaką jest jęczmień na oku. Jak zapobiegać tej dolegliwości i czy leczenie jęczmienia na oku w podeszłym wieku wymaga stosowania dodatkowych leków i zabiegów? Sprawdź!
Jęczmień na oku pojawia się w wyniku zablokowania ujść gruczołów [1] znajdujących się przy mieszkach włosowych rzęs (gruczoły łojowe Zeissa i gruczoły potowe Molla) lub wewnątrz powiek (gruczoły tarczkowe Meiboma produkujące wydzielinę łojową). Zaczopowanie gruczołów sprawia, że wydzielina nie ma naturalnej drogi ujścia, gromadzi się i zwiększa ryzyko ostrego zakażenia oraz stanu zapalnego powiek, czyli jęczmienia na oku. Zwykle przyczyną jęczmienia na oku jest zakażenie bakteryjne gronkowcem [1]. Objawy to początkowo bolesność powieki, a następnie pojawienie się wyczuwalnego pod palcem bolesnego guzka. Powieka staje się obrzęknięta i zaczerwieniona, może pojawić się łzawienie i nadwrażliwość na światło. Następnie rozwija się bolesny ropień, który po kilku dnia pęka samoistnie i goi się, nie pozostawiając blizny [1]. Do czynników ryzyka rozwoju jęczmienia na oku zalicza się między innymi nieprawidłowości w funkcjonowaniu gruczołów tarczkowych i rzęsowych, łojotokowe zapalenie skóry, alergie, trądzik różowaty i cukrzycę.
W podeszłym wieku zwiększa się podatność na choroby układowe i metaboliczne takie jak choćby cukrzyca [2], która jest zaliczana do czynników ryzyka rozwoju jęczmienia na oku. Seniorzy mogą też chorować na alergię, która w podeszłym wieku nie należy wcale do rzadkości i może powodować przewlekłe zapalenie brzegów powiek. Podeszły wiek zwiększa również ryzyko chorób neurologicznych, jak choć choroba Parkinsona, która może powodować łojotokowe zapalenie skóry, co podwyższa prawdopodobieństwo rozwoju jęczmienia na oku [3]. Statystycznie rzecz ujmując, podeszły wiek zwiększa zatem ryzyko pojawienia się ostrego zakażenia powiek, podobnie jak innych schorzeń. Oczywiście to, jak rzeczy mają się w indywidualnym przypadku, zależy od ogólnego stanu zdrowia danego seniora.
Leczenie jęczmienia na oku u osób starszych jest takie samo jak w innych grupach wiekowych. Stosuje się ciepłe kompresy na oczy oraz masaż powiek [1]. Zabiegi te pomagają odblokować zaczopowane gruczoły i oczyścić je z wydzieliny łojowej. Lekarz zaleca też zwykle miejscowe stosowanie kropli do oczu lub maści z antybiotykiem. Aby złagodzić dolegliwości związane z jęczmieniem na oku (swędzenie, podrażnienie, zaczerwienienie powiek), można zastosować lipożel JęczmieńOff, który ma działanie kojące. Do lekarza należy pilnie zgłosić się w przypadku wystąpienia gorączki, bólu gałki ocznej czy powiększenia węzłów chłonnych, a także silnego obrzęku powiek i wypadania rzęs.
Rozgrzewające kompresy i masaże powiek są w przypadku jęczmienia pomocne w każdym wieku. Należy pamiętać o zachowaniu podczas nich higieny – nie wolno dotykać powiek brudnymi przedmiotami lub palcami, a po masażu zawsze należy dokładnie umyć ręce oraz stosowany do niego przedmiot (złotą obrączkę, buteleczkę itp.). Jeśli bolesny guzek powiększa się mimo zastosowania okładów i masaży, należy pilnie zgłosić się do lekarza okulisty. W celu wsparcia naturalnego mikrobiomu skóry powiek, a co za tym idzie utworzenia warstwy ochronną przed patogenami środowiska zewnętrznego, przydatne jest stosowanie lipożelu JęczmieńOff.
Piśmiennictwo: